************************************************************************************
આજકાલ કરતાં ૪૦ વર્ષ અમેરિકામાં ગુજાર્યા. ડૉક્ટર ન થયાનો અફસોસ આખી જીંદગી
રહ્યો. નાનપણથી ડૉક્ટર થવું હતું. પપ્પાનું અચાનક ગાડીના અકસ્માતમાં મૃત્યુ થયુ તેથી
એ વિચારને તિલાંજલી આપી. એન્જીનિયર થઈ કામ ચલાવ્યું. ખબર છે ને વાણિયાનો મોટો
સદા દુઃખી. નાના ભાઈ બહેનની જવાબદારી તેના પર હોય. એ સનાતન સત્ય પિતાજી મને
સમજાવીને ગયા હતા.
‘બેટા જે કુટુંબમાં મોટો દીકરો ઉદાર અને સમજુ હોય તે ઘર સદા સુખી નિવડે’ !
પિતાજીની હયાતીમાં તેનો અર્થ સમજવાની બહુ કડાકૂટ કરી ન હતી. આજે તે સુવર્ણ અક્ષર
હૈયે કોતરાઈ ગયા છે. બે નાના ભાઈ અને નાની બહેનના લગ્ન પછી મારો સંસાર ફુલ્યો
ફાલ્યો. આજે બીજું પણ એક યાદ આવી ગયું. ‘નિવૃત્તિની કિનારે બેઠેલો હું, શાને થોડો
અસંતોષી છું ? કારણ અમેરિકા આવ્યો ત્યારથી યેન કેન પ્રકારેણ ‘મોલિયોનેર’ થવાના
સ્વપના જોતો હતો. આ ભૂમિ દરેકને પોતાના શમણાં પૂરા કરવાની તક આપે છે !
ભર જુવાનીમાં ખૂબ મહેનત કરી. હાથમાં એન્જીનિયરિંગ કૉલેજની ડીગ્રી, દેખાવમાં સલમાનથી
કમ નહી…
View original post 647 more words